 |
| |
|
หัวข้อเรื่อง [630] :
|
บทสวดมนต์ธรรมจักฯ |
|
รายละเอียด : |
เอ (หนึ่ง) วัม เม สุ(ดี) ตัง เอ(หนึ่ง) กัง สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) มะ(ลูก,ผล) ยัง ภะ(ความดี,บุญกุศล)คะวา(ขยายออก) พาระ(กระทบ)ณะสิยัง(คงอยู่,สู่,ถึง,กระทำให้) วิ(ปราศจาก)หะระ(กระทบ)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) อิสิปะ(ปะทะ)ตะเน มิคะทา(เคลือบ)เย ตัตระ(กระทบ) โข ภะคะวา ปัญ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) จวัคคีเย ภิกขุ อามันเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สิ
-เทวเม ภิกขะเว อันตา ปัพพะชิเต(สาม (พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))นะ นะเสวิ(ปราศจาก,ต่าง,จาก)ตัพพา(นำไป,นำ)โย
-จา(พูดกล่าว)ยัง(กระทำให้,คงอยู่,ไม่สำเร็จ,สู่,ถึง) กาเมสุ(ดี) กามะสุ(ดี)ขัลลิกานุโยโค หิโน(นูนขึ้น,โปขึ้น,ถูกกระทบกระแทก) คัมโม โปถุชะนิโก อะนะริโย อะนัต(ผู้ตั้งอยู่ในความรู้)ถะสัญหิโต
โย จายัง(กระทำให้,คงอยู่,ไม่สำเร็จ,สู่,ถึง) อัตถะกิละมะ(ลูก,ผล)ถา(ลับ,ถู)นุโยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข อะนะริโย อะนัต(ผู้ตั้งอยู่ในความรู้)ถะสัญหิโต
-เอเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)) ภิกขะเว อุโภ อันเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)) อะนุปะ(ปะทะ)คัมมะ มัชฌิมา ปะ(ปะทะ)ฎิปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) ตะถาคะเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))นะ อะภิสัมพุท(ผู้รู้พร้อม)ธา(เคลือบ) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุ กะ(ประมาณ)ระณี ญาณะ(ความหยั่งรู้กำหนดรู้จากอำนาจสมาธิ) กะ(ประมาณ)ระณี อุปะ(ปะทะ)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) มายะ อะภิญญา(อภิญญา)ยะ(ความรู้อย่างสูง)ยะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
-อะยะเมวะ อะริโย อัฎฐังคิโก มัคโค เสยยะถีทัง สัมมา(สุจริต,ดี)ทิฎฐิ สัมมา(สุจริต,ดี) สัง(ความคิด,สิ่งที่เกิดขึ้น)โป(นูนขึ้น) สัมมา(สุจริต,ดี) วา(ขยายออก) จา (พูดกล่าว) สัมมา(สุจริต,ดี)กัมมันโต สัมมา(สุจริต,ดี)อาชีโว สัมมา(สุจริต,ดี)วายาโม(วายามะ)(ความแน่น,ความบากบั่น,ความพยายาม) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มาธิ (สมาธิ)(ความแนวแน่ตั้งมั่นแห่งจิต)
-อะยังโข สา ภิกขะเว มัชฌิมา ปะฎิปะทา(เคลือบ) ตะถาคะเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)นะ อะภิสัมพุท(สุจริต,ดี)ธา(เคลือบ) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุกะระณี ญาณะ(ความหยั่งรู้กำหนดรู้จากอำนาจสมาธิ)กะระณี อุปะ(ปะทะ)สะ(พอกพูย)มายะ
อะภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ สังวัตตะติ
-อิทังโข ปะนะ ภิกขะเว ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง อะริยะสัจจัง ชาติปิ ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา ชะราปิ ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา อัปปิเยหิ สัมปะโยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข ปิเยหิ วิปปะ(ปะทะ)โยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข ยัมปิจฉัง นะ ภะละติ(ชี้ข้อบกพร่อง) ตัมปิ ทุก (แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง สังขิตเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)นะ ปัญจุปา ทา(เคลือบ)นักขันธา(เคลือบ) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา
-อิทังโข ปะนะ ภิกขะเว ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะ(ปะทะ)โย อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ,)สัจ(ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ยายัง ตัณหา โป(นูนขึ้น)โนพภะวิกา นันทิราคะ สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)หะคะตา ตัตระ(ตัตตะระ)(ชัดเจน) ตัตรา ภินันทินี เสยยะถีทัง กามะตัณหา ภาวะ (ความปรากฎ,ความเป็น,ความมี) ตัณหา วิภาวะ (ความปรากฎ,ความเป็น,ความมี) ตัณหา
-อิทังโข ปะนะ ภิกขะเว ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) โย ตัสสาเยวะ ตัณหายะ อะเสสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) วิราคะ นิโรโธ จาโค ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)นิสสัคโค มุตติ(ชี้ข้อบกพร่อง) อะนาละโย
-อิทังโข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขะนิโรธะคามินี ปะฎิปะทา อะริยะสัจจัง (ต่อเหมือนกับบทของ ทุกขัง อะริยะสัจจัง (ตามด้วยชาติปิ ทุกขา ชะราปิ ทุกขา(ต่อไปจนจบบท),ต่อเหมือนกับบทของทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง (ตามด้วย ยายังตัณหา โปโนพภะวิกา นันทิราคะ (ต่อไปจนจบบท),ต่อเหมือนกับบทของทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง (ตามด้วย โย ตัสสาเยวะ ตัณหายะ อะเสสะ วิราคะ (ต่อไปจนจบบท),และสุดท้ายคือ ทุกขะนิโธธะคามินี ปะฎิปะฎา อะริยะสัจจัง) (ต้องตามด้วยเหมือนกับข้างต้นแต่ไม่มี ........................................................
-อะยะเมวะ อะริโย อัฎฐังคิโก มัคโค เสยยะถีทัง สัมมา(สุจริต,ดี)ทิฎฐิ สัมมา(สุจริต,ดี) สัง(ความคิด,สิ่งที่เกิดขึ้น)โป(นูนขึ้น) สัมมา(สุจริต,ดี) วา(ขยายออก) จา (พูดกล่าว) สัมมา(สุจริต,ดี)กัมมันโต สัมมา(สุจริต,ดี)อาชีโว สัมมา(สุจริต,ดี)วายาโม(วายามะ)(ความแน่น,ความบากบั่น,ความพยายาม) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มาธิ (สมาธิ)(ความแนวแน่ตั้งมั่นแห่งจิต)
-อิทัง ทุกขัง อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,แท้จริง)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด) อุทะ(ปะทะ)ปาทิ วิชชา อุทะปาทิ โอโลโก อุทะ(ปะทะ)ปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน,จริงยิ่ง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ปะ(ปะทะ)ริญเญยยันติ(ชี้้ข้อบกพร่อง)เม
ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาด,เกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,แท้จริง)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะริญญา(ความรอบรู้,ชั้นความรู้)ตันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี)
จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
-อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี)
จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ (ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะ(ปะทะ)หาตัพพันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะ(ปะทะ)ปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะ(ปะทะ)หินันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เตสุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(ความรู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะสัจ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เตสุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน,ถ้่วนทั่ว) สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน,ถ้วนทั่ว)จิกาตัพพันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง) เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้) ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะนิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง สัจจิกะตันติเม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ณาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
-อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรธะคามินี ปะฎิปะทา อะริยะสัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชีัข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้ ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้) ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะ นิโรธะคามินี ปะ(ปะทะ)ฎิปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริยะสัจ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ภาเวตัพพันติ(ชีัข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ , ความรู้,ความถูกต้อง) เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะ(ปะทะ)ปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะ(ปะทะ)ปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ตังโข ปะ (ปะทะ) นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะ นิโรธะคามินี ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริยะสัจ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ภาวิตันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
-ยาวะกีวัญจะเม ภิกขะเว อิเมสุ(ดี) จะตูสุ(ดี) อะริยะ(ความแท้จริง,ความจริง,แท้จริง) สัจ (ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)เจสุ(ดี) เอวันติ(ชี้ข้อบกพร่อง) ปะ(ปะทะ)ริวัฎฎัง ทวาทะสาการัง ยะถาภูตัง ญาณะทัสสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)นัง นะ สุ(ดี)วิสุทธัง อะโหสิ
-เนวะ ตาวาหัง ภิกขะเว สะเทวะเก โลเก สะมาระเก สะพรัหมะเก สัสสะมะณะ พราหมะณิยา ปะชายะ สะเทวะ มะนุสสายะ อะนุตตะรัง สัมมา(สุจริต,ดี) สัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ ปัจจัญญาสิง
-ยะโต จะโข เม ภิกขะเว อิเมสุ จะตูสุ อะริยะสัจเจสุ เอวันติ ปะริวัฎฎัง ทวาทะสาการัง ยะถาภูตัง ญาณะทัสสะนัง สุวิสุทธัง อะโหสิ
-อะถาหัง ภิกขะเว สะเทวะเก โลเก สะมาระเก สะพรัหมะเก สัสสะมะนะ พราหมะณิยา ปะชายะ สะเทวะ มะนุสสายะ อะนุตตะรัง สัมมา(สุจริต,ดี)สัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ ปัจจัญญาสิง
-ญาณัญจะ ปะนะ เม ทัสสะนัง อุทะปาทิ อะกุปปา เม วิมุตติ อะยะมันติมา ชาติ นัตถิทานิ ปุนัพพะโวติ อิทะมะโวจะ ภะคะวา อัตตะมะนา ปัญจะวัคคิยา ภิกขุ ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุง
อิมัสมิญจะ ปะนะ เวยยา กะระณัสมิง ภัณณะมาเน อายัสมะโต โกณฑัญญัสสะ วิระชัง วีตะมะลัง ธัมมะจักขุง อุทะปาทิ ยังกิญจิ สะมุทะยะธัมมัง สัพพันตัง นิโรธะธัมมันติ
-ปะวัตติเต จะ ภะคะวะตา ธัมมะจักเก ภุมมา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง เอตัมภะคะวะตา พาระณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง ธัมมะจักกัง ปะวัตติตัง อัปปะฎิวัตติยัง
-สะมะเณนะวา พราหมะเณนะวา เทเวนะวา มาเรนะวา พรัหมุนาวา เกนะจิวา โลกัสมินติ
เอตัม ภะคะวะตา พาระณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง ธัมมะจักกัง ปะวัตติตัง อัปปะฎิวัตติยัง
สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มะเณณะวา(ขยาย) พราหมะเณนะวา(ขยายออก) เทเวนะวา(ขยายออก) มาเรนะวา(ขยายออก) พรัหมุนาวา เกนะจิวา โลกัสมินติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
-อิติหะเตนะ ขะเณนะเตนะ มุหุตเตนะ ยาวะ พรัหมะ โลกา สัทโท อัพภุคคัจฉิ อะยัญจะ ทะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)หัสสี โลกะธาตุ สังกัมปิ สัมปะกัมปิ สัมปะเวธิ อัปปะมาโณจะ โอฬาโร โอภาโส โลเก ปาตุระโหสิ อะติกกัมเมวะ เทวานัง เทวานุภาวัง
อะถะโข ภะคะวา อุทานัง อุทาเนสิ อัญญาสิ วะตะโภ โกณฑัญโญ อัญญาสิ วะตะโภ โกณฑัญโญติ (ชี้ข้อบกพร่อง)
อิติหิทัง อายัสมะโต โกณฑัญญัสสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) อัญญาโกณฑัญโญ เตวะ นามัง อะโหสีติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
-------------------------------------------------------------------------------- |
|
ความเห็น : |
|
ลำดับ |
วดป.เวลา |
ความเห็น |
|
1 |
27 ม.ค.2560 11:20:36 |
ขอบคุณค่ะ
|
|
| |
|
|
 |
|
